کاروان

............ دو سه کلام !!

: مثل مادرتی ! ولی مقداری باسوادتر از اون و

با دو سه کلام شعر و داستانی که می

نویسی ...این حرف هارا دختر کوچکم بهم گفت

و بی اعتنا به توپ و تشرهایم که بیشتر شبیه

دعواهای مادرم با من بود ولی مقداری شسته

و رفته تر از آن , دمغ و دلخور رویش را برگرداند

و گیتار زد . هنوز حرف هایم در دهان می

چرخید که تلفن زنگ زد . به شماره اش نگاه

کردم ... مادرم بود که هرروز چندین بار زنگ

میزد و از این که بهش زود زود سر نمی زنیم و

بی عاطفه ایم همه را قاطی من و منو قاطی

همه میکرد . همش شکایت و شکایت و

شکایت ... حرفاشو ازبر بودم ! سیم تلفن را

از پشت آن کشیدم .

دخترم همچنان گیتار مینواخت و ملودی " خواب

های طلایی " را زیرلب زمزمه میکرد .

+ کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱:٠۸ ‎ق.ظ ; ۱۳٩٠/۱٠/۱٢